καθυπήκοος

καθυπήκοος, -ον (Μ)

(επιτατ. τού υπήκοος) υπήκοος, υποτελής.

[ΕΤΥΜΟΛ. < κατ(α)-* + ὑπ-ήκοος (< ὑπ-ακούω), πρβλ. αυτ-ήκοος].